Knol

De knol (Brassica rapa)

Knollen komen uit Europa waar ze zowel als voedsel voor dieren als mensen gebruikt worden. Deze ronde stevige groente heeft de grootte van een appel en is deel van de Cruciferae familie. Een knol heeft wit vruchtvlees en een witte schil. Maar de bovenkant van de schil kan ook een paarsachtige kleur hebben. De bladeren kunnen ook gegeten worden. Ze heten knolbladeren en lijken op spinazie. Verwar deze groente niet met de koolraap. Ze lijken wel op elkaar maar behoren niet tot dezelfde botanische familie. Koolrapen hebben namelijk geel vruchtvlees en zijn groter.

Voordelen voor de gezondheid

Knollen zijn net als andere groente laag in calorieën. Het kan dus onderdeel van een dieet zijn. Nog belangrijker, ze hebben een vochtafdrijvende werking. Deze groente is bovendien rijk in vitamine C (11 mg per 100 gram knol en 30 mg voor 100 gram knol blaadjes). Vitamine C is een krachtige antioxidant. Dit betekent dat deze vitamine vrije radicalen bestrijdt en vernietigende oxidatie processen in het lichaam neutraliseert. Vitamine C bevordert ook de inname van ijzer. De knol is daarom een zeer interessante groente voor vegetariërs aangezien zij vaak dit belangrijke mineraal moeten ontberen in hun voeding. Knollen zijn ook een goede bron van calcium, fosfor en magnesium. Knol blaadjes leveren nog groter hoeveelheden van deze vitaminen en mineralen en zijn vooral rijk aan folium zuur. Deze vitamine is essentieel voor de normale groei en behoud van alle cellen in het lichaam. Ze zijn vooral zéér belangrijk voor de reproductie van cellen van een foetus.

Hoe te eten?

Als je een knol koopt, kies dan een kleine of medium grootte. De grotere soorten zijn meestal hard en kunnen zelfs houterig zijn. Kleine en jonge knollen hebben een delicate smaak. De schil moet vrij van kneuzingen zijn. De blaadjes worden meestal apart verkocht. Je kunt geen mooie blaadjes én goede knollen tegelijkertijd vinden. Een grote knol heeft bittere blaadjes. De goede, smaakvolle blaadjes die je direct kan eten, komen van knollen die nog heel klein en jong zijn. De blaadjes kun je op dezelfde manier bereiden als spinazie.

Voor ze te eten, moet je de knol eerst wassen en hun schil eraf halen als hij niet schoon eruit ziet. Anders kun je volstaan met ze te borstelen onder stromend water en de schil laten zitten. Je kan de knol rauw eten als die jong is. De grotere knollen hebben een sterke smaak. Om deze verminderen, kun je ze het beste blancheren door ze vijf minuten te koken.

Je kan de knol in stukjes snijden en dan stoven of wokken met andere groenten. Ook kun je ze stomen en daarna stampen tot een puree. Bijvoorbeeld gecombineerd met koolraap. Ze zijn vooral lekker in een soep waar ze een speciale smaak toevoegen. En in een goede po au feu mogen ze helemaal niet ontbreken.

Hoogseizoen

Hun hoog seizoen is in de herfst en winter maanden.

Hoe te bewaren

Je kan de knol goed bewaren. Op een koele plek wel tot twee weken. Knol blaadjes daar tegen over moeten binnen een paar dagen opgegeten worden.